Another foggy morning

This photos was taken at 9am this morning

Ito naman 30 minutes later.

Ganito ang nangyayari kapag walang hangin. Nata-trap ang water vapour sa ere kaya kahit may araw na, maputi pa din ang paligid. Buti na lang at walang pasok. Kung hindi, mahihirapan akong magmaneho. Feeling ko kasi nasasakal ako pag makapal ang fog. Teka nga, ano ba ang fog sa tagalog?

Filipino Sunday

Pinoy na pinoy kami nung Linggo. Sinimulan namin ng misa sa Good Shepherd Church sa Balmoral. Si Fr. Ruben ang pari, isang pinoy (parang ilocano accent pa nga sabi ng mommy ko). Tumayo ang balahibo ko nang kantahin ang Ama Namin. Feel-na-feel ko talaga kasi matagal ko ng di yon nadidig.

Sa parking lot ng simbahan may nagtitinda ng sari-saring pinoy deli (para talaga kaming nag-time travel sa Concepcion Church sa Malabon). Bumili ako ng puto at Chippy. Nagpabili si Vince ng 2pcs banana-Q (4 pa nga sana kaso sold out na). Si mommy naman bumili ng dinuguan at laing ($5 each). Zesto Mango naman para kay Shannen ("bestest" juice daw sabi nya). Next time, magdadala kami ng kanin para dun na kami kakain ng lunch.

Pagkakapos non dumeretso kami sa meet ng Aklnzpinoys sa St. Mary's Hall, Ellerslie. Nagmamadali ako kasi tatao ako sa registration together with Carlo at his pretty wife Rhodora. Mga 1:45pm kami dumating. Abay ang dami ng tao pagdating namin. 12:30pm pala ang start. Sa tantsya ko, nasa 130 - 150 ang attendees. Nasa 25 ang newbies. Kasama na dito si BIL. Meron din akong nakilala na klassmeyt ni HO (younger brother ko) nung elementary at college (ME sa Mapua). Small world di ba.

Maraming salamat kay Jun D (for all the efforts esp. in bringing Hon. Pansy Wong to the meet), KU and Jean (yummy talaga yung mamon), Rhodora and Carlo (tenks sa pix and laptop), Beah, Ervin, Carina (reyna ng stage), John, sa lahat ng tumulong, at sa nagdala ng potato salad.

How's your communication skills?

Very good. Yan ang nakalagay sa CV ko pag nagpapadala ako ng application. Bat nga ba hindi, marunong akong bumasa, umintindi at magsalita ng inglis (mataas pa nga ang IELTS points ko). Pero nang mag-simula akong magtrabaho dito sa NZ, na-realize ko na kulang pala ang communication skills ko.

Communication is not only about talking and understanding the language. May iba pang elements sa equation gaya ng ....

Accent. Kiwis pronounce some things differently. They turn e into long e. Gaya ng "you're my beast friend". Don't get provoked immediately when you hear this. Kung nakangiti yung tao nang sabihin yon, ibig sabihin eh best buddies kayo. But if it was delivered with a straight face, tingin ka sa salamin kung me problema ka nga :D

Jargons - Iba ang istayl dito. Maraming wala sa mga american tv programs at movies na napapanood natin sa Pinas. Gaya ng "the torch is flat". Aakalain mo ba na ang ibig sabihin non eh wala ng batterya yung flashlight?

Body language. May kasama akong indian na very fluent mag-english pero nako-confuse ako minsan sa gusto nyang sabihin. "Yes" ang sinasabi nya pero yung ulo nya eh pailing-iling. Ganun pala talaga sila mag-signify ng conformance.

Expression of thoughts. Para sa akin yan ang pinaka-importanteng ingredient sa communication. Di baleng inglis karabao, basta nakakapagbigay ka ng opinion. Yan ang area na dapat kong punan. Hindi kasi ako spontaneous. Madalas delayed reaction. Ine-evaluate ko pa kasing maige kung tama ba ang grammar at context ng sasabihin ko, at kung ano ang magiging reaction ng mga kausap ko. O bi ba, ang haba ng processo bago ko ma-express ang opinion ko. By then, iba na yung topic, ngek. Mabuti pa yung mga chinese eh kahit mali-mali ang inglis, aba sige lang basta nasasabi yung gusto nila.

Paki explain

Ok, ok. Hindi pa ako nagpapa-redo ng aking hairdo. Despite several attempts, laging nau-unsyame ang plano ko. Noong una di pa ako maka-decide kung alin talaga ang hairstyle na bagay sa hair texture at lifestyle ko. Pero ngayon alam ko na. I want it straight and layered, and length should be just below my shoulders. Settled na yon. Ang problema na lang eh yung appintment sa hairdresser.

Matagal-tagal din ang magpa-rebond. Sabi ni Jhoy, isang parlorista sa Malolos pero panadera dito sa NZ, mag-allot daw ako ng 6hrs para don (well, you really can't rush beauty, he he he). Since naging busy kami this past month, naging least sa priority ko ang aking beautification project.

Kung kelan ito mangyayari, di ko pa masabi. Kung wala ng mga issues sa bahay, pwede na akong magpaka-kikay. Buti na langat meron pa akong natitirang konting ganda :D

A very tiring week

Habang binabagyo ang Aukland last week, ang loob ng bahay namin ay may bagyo ding sinasagupa. Nag-stomach flu si Shannen for almost 4 days. Sinabayan pa ito ng ubo. The poor little girl was so cuddly during those days kaya di ako nakapasok sa trabaho.

Shannen is now better but not yet 100%. Once a day na lang ang trip nya sa toilet pero ayaw pa ring kumain at uminom ng milk. I hope she gets back to her old self very soon.



Wawa naman si Kulasa, ang laki ng hahabuling timbang. Ito yung itsura nya ngayon. Ok, hindi masyadong halatang nangayayat sya pero totoo yon... promise. May sakit pa yan ha. Imagine nyo na lang kung wala.

Sky City pix

Namasyal kami sa CBD nila ILs (in-laws) and mum last Sunday. Here are some picture taken when we were in Sky City

Offertory

Sunday is church day for us. Sa St. Joseph, Takapuna kami laging pumupunta. Katabi ito ng school ni Vince. Kanina, pagkatapos ng homily, may isang matandang lalaki ang lumapit sa akin at sinabing "would you like to take the offertory?". Ha, ano daw? Mga 10:30am na non pero mukhang tulog pa ang mga braincells ko. Ang unang dating sa akin, may ino-offer syang upuan (nakatayo kasi kami sa likod). Eh di nag- "yup, sure" ako. Na-gets ko na lang ang ibig nyang sabihin nang may inabot syang 2 bowls ng hostia. Sus, pinag-a-alay nya pala kami sa offertory.

Kinuha ko yung 2 bowls - isa para sa akin, yung isa binigay ko kay Vince. Magsisimula nang maglakad ng ma-realize ko na di pala ako naka-lipistik. Yung buhok ko di ko man lang na-check kung tikwas-tikwas. Anyway, wala na akong magagawa kundi siguraduhing safe yung mga hostia pag-abot namin sa pari. Wala naman naging problema kahit na si Shannen ay gustong umextra.

I've learned my lesson. Laging sinasabi ng mommy ko na dapat "the best" ka pag magsisimba. I shouldn't have ignored her. At sa susunod, sa gilid na kami pupwesto :)