In the past two weeks I've been having different dreams about Manila. Noong una it was Quiapo. Nasa ibabaw daw ako ng footbridge malapit sa Quiapo Church. A few days later, napanaginipan ko na namimili daw ako sa Tutuban. A week ago, naglalakad daw ako sa Buendia. Last night, COD Cubao naman. The dreams are so clear that it seems real. As in tatawagan ko sana yung isang kaibigan ko para sabihin na nakita ko sya sa Tutuban. Buti na lang na-realize ko na it didn't realy happen. Hay naku, homesick na ata ako :(
4 comments:
buti ka pa kahit sa panaginip naka-pagbakasyon na sa atin. sa susunod na managinip ka sama mo naman ako sa tutuban.
Jinkee maybe its time to visit home. Diba they say na dreams are the desires of the subconscious.
@ Malou,
Madali namang managinip. kahit gising ka pwede yon. Sige, sabay tayong mag-shopping sa Ttban
@ Rey,
you're right, nasa subconcious ko ang pagsho-shoppingdahil lapit na ang pasko. Sadly, kulang ang budget.
I usually dream of my family back home. I heard somewhere that dreams are our minds way of coping with stress, distress or longing, keeping the us sane... Hmm, nice blog topic.
Post a Comment